Πρόσφατα παραδώσαμε όλο το ψηφιοποιημένο υλικό στη Βιβλιοθήκη του ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ, οπότε θα μπορείτε πλέον να αποκτήσετε πρόσβαση στα ψηφιοποιημένα τεύχη του περιοδικού στέλνοντας ένα ηλεκτρονικό μήνυμα στο libraryΠΑΠΑΚΙelia.org.gr
Δευτέρα 9 Ιουλίου 2018
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Η "Ομπρέλα" ψηφιοποιήθηκε και πλέον απόκειται στο ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ!
Η ψηφιοποίηση των τευχών και των δύο περιόδων του περιοδικού Ομπρέλα πραγματοποιήθηκε το 2018 με τη βοήθεια ενός λάτρη του μικρού Τύπου, του Γιάννη Πατίλη, και την οικονομική συμβολή πολλών παλιών φίλων της Ομπρέλας. Είναι πλέον στη διάθεση των ερευνητών ή οποιουδήποτε έχει προσωπικό ενδιαφέρον.
Τρίτη 14 Ιουνίου 2016
Νέο βιβλίο για τον Μάκη Αποστολάτο!
Κυκλοφόρησε μόλις από τις εκδόσεις vakxikon.gr, Ασκληπιού 17, Αθήνα, το βιβλίο "Μάκης Αποστολάτος - 10 κείμενα για το έργο του".
Στο βιβλίο φιλοξενούνται δέκα κείμενα φίλων και συνεργατών του, συγκεκριμένα των: Γιώργου Δάγλα, Λουκά Θεοχαρόπουλου, Δημήτρη Ι. Καραμβάλη, Γιώργου Καραντώνη, Αγγελικής Κομποχόλη, Κρις Λιβανίου, Χριστίνας Λιναρδάκη, Θεοδόση Πυλαρινού, Αχιλλέα Σπυρόπουλου, Γεράσιμου Α. Ρηγάτου και Κατερίνας Τσιτσεκλή, που επιχειρούν να αποτυπώσουν το πολυδιάστατο έργο του Μάκη Αποστολάτου, αποτίοντας φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο των γραμμάτων, τον οποίο διέκρινε το πάθος για την τέχνη και η φλόγα για μια επανάσταση που πίστευε ότι θα άλλαζε τη ζωή των ανθρώπων.
Τρίτη 4 Ιουνίου 2013
Η ομιλία του Γεράσιμου Ρηγάτου για τον Μάκη Αποστολάτο
Μ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Τις 13 Οκτωβρίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τον θάνατο, μέσα στις δύσκολες συνθήκες που συνεπάγεται ένας γενικευμένος καρκίνος, του ποιητή Μάκη (Γεράσιμου) Αποστολάτου (Μ.Απ., 1948-2010). Δεν ήταν όμως μόνο ποιητής ο Μ. Απ. Ήταν συγχρόνως διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού «Ομπρέλα» και πρόεδρος του λογοτεχνικού σωματείου «Ενωτική Πορεία Συγγραφέων». Ήταν για πολλούς νέους ο δάσκαλος και μέντοράς τους, αυτός που τους ώθησε να γράψουν, που τους ενθάρρυνε, που δημοσίευσε τα γραπτά τους. Η πολύπλευρη αυτή συμμετοχή του Μ.Απ. είχε μακρά διάρκεια, καθώς συμπλήρωσε μέχρι τον πρόωρο θανατό του τέσσερις δεκαετίες παρουσίας στα λογοτεχνικά και γενικότερα τα πολιτιστικά μας δρώμενα. Στο σημείωμα που ακολουθεί θα εξετάσουμε με κάθε δυνατή συντομία αυτή την τριπλή συμβολή του Μ.Απ.
Το περιοδικό «Ομπρέλα»
Το περιοδικό «Ομπρέλα» ήταν (μαζί με το δημιουργικό προσωπικό του έργο) η κύρια απασχόληση του Μ. Απ. «Αφιέρωσε σ’ αυτήν τη μισή ζωή του - κυριολεκτικά!», γράφει στο κείμενό του «Το χρονικό της “Ομπρέλας”» ο Γιώργος Καραντώνης (2011). Το περιοδικό είχε πρωτοκυκλοφορήσει το τελευταίο δίμηνο του 1981. Όταν γιορτάστηκαν τα 20 χρόνια του περιοδικού είχαν ήδη κυκλοφορήσει 55 τεύχη. Ο ιδρυτής, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού κυκλοφόρησε ως τον θάνατό του 90 συνολικά τεύχη. Το 91ο τεύχος κυκλοφόρησε ως αφιέρωμα στον Μ. Απ. μετά τον θάνατό του από φίλους και συνεργάτες, με κείμενα αναφερόμενα στον ίδιο και σε διάφορες πτυχές του έργου του.
Είναι πράγματι σημαντικό το γεγονός ότι ένα λογοτεχνικό περιοδικό που δεν υποστηριζόταν από κάποιον εκδοτικό οργανισμό, χωρίς επαγγελματικό μηχανισμό ή προσωπικό, που έπαιρνε ελάχιστες διαφημίσεις κυρίως από εκδότες ή συγγραφείς, που είχε ελάχιστες χορηγίες και μικρό αριθμό συνδρομητών, μπόρεσε να επιβιώσει για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια συνεχώς βελτιούμενο, με έκδοση αφιερωμάτων σε θέματα ή πρόσωπα, με συνεργασίες διαπρεπών διανοουμένων, πανεπιστημιακών, ακόμα και ακαδημαϊκών. Κι αυτά χωρίς την παραμικρή έκπτωση στις αρχές του περιοδικού και του εκδότη, που εξακολουθούσε να επιλέγει με ελεύθερη σκέψη τα αφιερώματά του και να δημοσιεύει τα καυστικά του σχόλια πάνω σε πνευματικά θέματα. Η έκδοση του περιοδικού μπόρεσε να συνεχιστεί όλον αυτό τον καιρό χάρη στην προσωπική συμβολή του Μ.Απ. Ακόμα και τις πιο δύσκολες μέρες των τελευταίων χρόνων, όταν η αρρώστιά του τον είχε καταβάλει, κύρια έγνοια του ήταν το περιοδικό. Αναζητούσε τυπογραφεία και βιβλιοδετεία στις άκρες της πόλης για να βρίσκει τις φθηνότερες τιμές, δημιουργούσε διαπροσωπικές σχέσεις με τεχνικούς και γραφίστες και διαπραγματευόταν μαζί τους το κόστος. Έκανε μόνος του τις διορθώσεις και επέστρεφε τα δοκίμια. Κι έφερνε τα τεύχη από το τυπογραφείο παρακαλώντας κάποιον από τα μέλη ή τους φίλους της ΕΠΟΣ και της «Ομπρέλας» που είχαν αυτοκίνητο. Τα ανέβαζε στο μικρό διαμέρισμα της Θεμιστοκλέους, ταξινομούσε όσα ήταν για ταχυδρόμηση και μοίραζε με τα ίδια του τα χέρια τα τεύχη στα κεντρικά βιβλιοπωλεία. Με αυτόν τον τρόπο της προσωπικής συμβολής κατόρθωνε να διατηρεί την έκδοση του περιοδικού όλα αυτά τα χρόνια και να έχει το περιθώριο να προσφέρει τεύχη σε διανοούμενους, συγγραφείς, πανεπιστημιακούς κ.α., προκαλώντας και μελλοντικές συνεργασίες.
Λίγους μήνες πριν τον θάνατό του του απονεμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού η τιμητική σύνταξη λογοτεχνών. Στο ποσό της σύνταξης στήριζε ο Μ.Απ. όλες του τις ελπίδες για τη συνέχιση της έκδοσης του περιοδικού, για τη βελτίωσή του και ίσως τη μικρότερη από μέρους του καταπόνηση, καθώς η αρρώστια του είχε προχωρήσει και οι δυνάμεις του τον εγκατέλειπαν. Τελικά όμως, και παρά τις διάφορες προσπάθειες για την επιτάχυνση της καταβολής της σύνταξης, αυτό δεν έγινε δυνατό. Ο Μ.Απ. πέθανε χωρίς να προλάβει το τιμητικό οικονομικό βοήθημα του Υπουργείου.
Η Ενωτική Πορεία Συγγραφέων
Η ΕΠΟΣ, η Ενωτική Πορεία Συγγραφέων, αποτέλεσε ένα από τα σταθερά ενδιαφέροντα του Μ.Απ. Ξεκίνησε ως «Επιτροπή Αγώνα Νέων Λογοτεχνών» το 1975. Όπως γράφει σε διακήρυξή του το προεδρείο κατά το 2005 ο σύλλογος «... γεννήθηκε και ανδρώθηκε με θυσίες διαγράφοντας μια επίπονη πορεία μέσα από συμπληγάδες και είναι φυσικό να μην είπε ακόμα την τελευταία του λέξη, στο αδύνατο λογοτεχνικό κίνημα». Στις αδικαίωτες φιλοδοξίες της ΕΠΟΣ και προσωπικά του Μ.Απ., που διετέλεσε πρόεδρος της ΕΠΟΣ από το 1979 ως το 2009, ήταν η δημιουργία ομοσπονδίας των αδελφών λογοτεχνικών σωματείων, με τρόπο που θα ισχυροποιούσε τις διεκδικήσεις των λογοτεχνών, ενώ συγχρόνως θα επέτρεπε σε καθένα από αυτά να διατηρεί την ιδεολογική, αισθητική και πρακτική αυτονομία του.
Τις 13 Οκτωβρίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τον θάνατο, μέσα στις δύσκολες συνθήκες που συνεπάγεται ένας γενικευμένος καρκίνος, του ποιητή Μάκη (Γεράσιμου) Αποστολάτου (Μ.Απ., 1948-2010). Δεν ήταν όμως μόνο ποιητής ο Μ. Απ. Ήταν συγχρόνως διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού «Ομπρέλα» και πρόεδρος του λογοτεχνικού σωματείου «Ενωτική Πορεία Συγγραφέων». Ήταν για πολλούς νέους ο δάσκαλος και μέντοράς τους, αυτός που τους ώθησε να γράψουν, που τους ενθάρρυνε, που δημοσίευσε τα γραπτά τους. Η πολύπλευρη αυτή συμμετοχή του Μ.Απ. είχε μακρά διάρκεια, καθώς συμπλήρωσε μέχρι τον πρόωρο θανατό του τέσσερις δεκαετίες παρουσίας στα λογοτεχνικά και γενικότερα τα πολιτιστικά μας δρώμενα. Στο σημείωμα που ακολουθεί θα εξετάσουμε με κάθε δυνατή συντομία αυτή την τριπλή συμβολή του Μ.Απ.
Το περιοδικό «Ομπρέλα»
Το περιοδικό «Ομπρέλα» ήταν (μαζί με το δημιουργικό προσωπικό του έργο) η κύρια απασχόληση του Μ. Απ. «Αφιέρωσε σ’ αυτήν τη μισή ζωή του - κυριολεκτικά!», γράφει στο κείμενό του «Το χρονικό της “Ομπρέλας”» ο Γιώργος Καραντώνης (2011). Το περιοδικό είχε πρωτοκυκλοφορήσει το τελευταίο δίμηνο του 1981. Όταν γιορτάστηκαν τα 20 χρόνια του περιοδικού είχαν ήδη κυκλοφορήσει 55 τεύχη. Ο ιδρυτής, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού κυκλοφόρησε ως τον θάνατό του 90 συνολικά τεύχη. Το 91ο τεύχος κυκλοφόρησε ως αφιέρωμα στον Μ. Απ. μετά τον θάνατό του από φίλους και συνεργάτες, με κείμενα αναφερόμενα στον ίδιο και σε διάφορες πτυχές του έργου του.
Είναι πράγματι σημαντικό το γεγονός ότι ένα λογοτεχνικό περιοδικό που δεν υποστηριζόταν από κάποιον εκδοτικό οργανισμό, χωρίς επαγγελματικό μηχανισμό ή προσωπικό, που έπαιρνε ελάχιστες διαφημίσεις κυρίως από εκδότες ή συγγραφείς, που είχε ελάχιστες χορηγίες και μικρό αριθμό συνδρομητών, μπόρεσε να επιβιώσει για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια συνεχώς βελτιούμενο, με έκδοση αφιερωμάτων σε θέματα ή πρόσωπα, με συνεργασίες διαπρεπών διανοουμένων, πανεπιστημιακών, ακόμα και ακαδημαϊκών. Κι αυτά χωρίς την παραμικρή έκπτωση στις αρχές του περιοδικού και του εκδότη, που εξακολουθούσε να επιλέγει με ελεύθερη σκέψη τα αφιερώματά του και να δημοσιεύει τα καυστικά του σχόλια πάνω σε πνευματικά θέματα. Η έκδοση του περιοδικού μπόρεσε να συνεχιστεί όλον αυτό τον καιρό χάρη στην προσωπική συμβολή του Μ.Απ. Ακόμα και τις πιο δύσκολες μέρες των τελευταίων χρόνων, όταν η αρρώστιά του τον είχε καταβάλει, κύρια έγνοια του ήταν το περιοδικό. Αναζητούσε τυπογραφεία και βιβλιοδετεία στις άκρες της πόλης για να βρίσκει τις φθηνότερες τιμές, δημιουργούσε διαπροσωπικές σχέσεις με τεχνικούς και γραφίστες και διαπραγματευόταν μαζί τους το κόστος. Έκανε μόνος του τις διορθώσεις και επέστρεφε τα δοκίμια. Κι έφερνε τα τεύχη από το τυπογραφείο παρακαλώντας κάποιον από τα μέλη ή τους φίλους της ΕΠΟΣ και της «Ομπρέλας» που είχαν αυτοκίνητο. Τα ανέβαζε στο μικρό διαμέρισμα της Θεμιστοκλέους, ταξινομούσε όσα ήταν για ταχυδρόμηση και μοίραζε με τα ίδια του τα χέρια τα τεύχη στα κεντρικά βιβλιοπωλεία. Με αυτόν τον τρόπο της προσωπικής συμβολής κατόρθωνε να διατηρεί την έκδοση του περιοδικού όλα αυτά τα χρόνια και να έχει το περιθώριο να προσφέρει τεύχη σε διανοούμενους, συγγραφείς, πανεπιστημιακούς κ.α., προκαλώντας και μελλοντικές συνεργασίες.
Λίγους μήνες πριν τον θάνατό του του απονεμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού η τιμητική σύνταξη λογοτεχνών. Στο ποσό της σύνταξης στήριζε ο Μ.Απ. όλες του τις ελπίδες για τη συνέχιση της έκδοσης του περιοδικού, για τη βελτίωσή του και ίσως τη μικρότερη από μέρους του καταπόνηση, καθώς η αρρώστια του είχε προχωρήσει και οι δυνάμεις του τον εγκατέλειπαν. Τελικά όμως, και παρά τις διάφορες προσπάθειες για την επιτάχυνση της καταβολής της σύνταξης, αυτό δεν έγινε δυνατό. Ο Μ.Απ. πέθανε χωρίς να προλάβει το τιμητικό οικονομικό βοήθημα του Υπουργείου.
Η Ενωτική Πορεία Συγγραφέων
Η ΕΠΟΣ, η Ενωτική Πορεία Συγγραφέων, αποτέλεσε ένα από τα σταθερά ενδιαφέροντα του Μ.Απ. Ξεκίνησε ως «Επιτροπή Αγώνα Νέων Λογοτεχνών» το 1975. Όπως γράφει σε διακήρυξή του το προεδρείο κατά το 2005 ο σύλλογος «... γεννήθηκε και ανδρώθηκε με θυσίες διαγράφοντας μια επίπονη πορεία μέσα από συμπληγάδες και είναι φυσικό να μην είπε ακόμα την τελευταία του λέξη, στο αδύνατο λογοτεχνικό κίνημα». Στις αδικαίωτες φιλοδοξίες της ΕΠΟΣ και προσωπικά του Μ.Απ., που διετέλεσε πρόεδρος της ΕΠΟΣ από το 1979 ως το 2009, ήταν η δημιουργία ομοσπονδίας των αδελφών λογοτεχνικών σωματείων, με τρόπο που θα ισχυροποιούσε τις διεκδικήσεις των λογοτεχνών, ενώ συγχρόνως θα επέτρεπε σε καθένα από αυτά να διατηρεί την ιδεολογική, αισθητική και πρακτική αυτονομία του.
Τετάρτη 15 Μαΐου 2013
Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012
Αφιέρωμα στον Μάκη Αποστολάτο
Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος (Δεκέμβρης 2011, τρίτη περίοδος, Νο 2) του περιοδικού "Επαναστατική Μαρξιστική Επιθεώρηση" με αφιέρωμα στον Μάκη Αποστολάτο και κείμενα των:
Χριστίνα Λιναρδάκη ("Μάκης Αποστολάτος - ένας χρόνος μετά τη βροχή"), Γεράσιμου Ρηγάτου ("Μ. Αποστολάτος: σαράντα χρόνια λογοτεχνικής παρουσίας και πνευματικής συμμετοχής"), Δημήτρη Καραμβάλη ("Για την ποίηση του Μάκη Αποστολάτου"), Αμαλίας Ατσαλάκη ("Συνδέσεις για τον Μάκη") και Λουκά Θεοχαρόπουλου ("Μάκης Αποστολάτος: ο αναρχικός της ποίησης"). Το περιοδικό διατίθεται από το βιβλιοπωλείο Πολιτεία και από την ΕΜΕ Νέα Προοπτική, Καποδιστρίου 38, Αθήνα, τηλ. 2107252376.
Χριστίνα Λιναρδάκη ("Μάκης Αποστολάτος - ένας χρόνος μετά τη βροχή"), Γεράσιμου Ρηγάτου ("Μ. Αποστολάτος: σαράντα χρόνια λογοτεχνικής παρουσίας και πνευματικής συμμετοχής"), Δημήτρη Καραμβάλη ("Για την ποίηση του Μάκη Αποστολάτου"), Αμαλίας Ατσαλάκη ("Συνδέσεις για τον Μάκη") και Λουκά Θεοχαρόπουλου ("Μάκης Αποστολάτος: ο αναρχικός της ποίησης"). Το περιοδικό διατίθεται από το βιβλιοπωλείο Πολιτεία και από την ΕΜΕ Νέα Προοπτική, Καποδιστρίου 38, Αθήνα, τηλ. 2107252376.
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011
Τεύχος 91 - Περιεχόμενα
ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 91 ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΕ
Αφιέρωμα: Μάκης Αποστολάτος
- Βιογραφικά και αυτοβιογραφικά στοιχεία
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα, Κείμενο του Μ.Απ. στη "Φωνή της Κεφαλονιάς", Κείμενο του Μ.Απ. στο περιοδικό "Έρεισμα", Κείμενο του Μ.Απ. στο περιοδικό "Ίαμβος"4
- Προσωπικές καταθέσεις
Η ανακοίνωση της ΕΠΟΣ, Γεράσιμος Ρηγάτος, Ρίτα Τσιντήλη-Βλησμά, Ανακοινώσεις σε ιστότοπους-ιστολόγια, Δημήτρης Καραμβάλης, Θανάσης Κουδούνης, περιοδικό "Αργοναύτης", Μιχάλης Μερακλής, Αργυρώ Μαντόγλου, Αμαλία Ατσαλάκη, Ευγενία Σωμαρά, Γιώργος Δάγλας, Κωνσταντία Δασκαλάκη-Θεοδούλου, Άντα Κατσίκη-Γκίβαλου, Φροσούλα Κολοσιάτου, Μίμης Γεωργόπουλος, Διονυσία Πουλάκη-Κατεβάτη, Αρίστη Τρεντέλ, Βασιλική Πιτούλη, Βαλεντίνη Ποταμιάνου, Βασίλειος Κούτμος, Κρις Λιβανίου, Μαίρη Σωτοπούλου
- Για το λογοτεχνικό έργο του Μάκη Αποστολάτου
Γράφουν: Νάνος Βαλαωρίτης (Η ποίηση ενός νεο φανταισίστ), Δ. Ι. Καραμβάλης (Μάκη Αποστολάτου "Διαστολή και συστολή των σωμάτων"), Αγγελική Κομποχόλη (Μ. Αποστολάτος; "Ολονυχτία ή το Αλφαβητάριο του έρωτα" - κριτικές σκέψεις με αφετηρία το έργο του), Χριστίνα Λιναρδάκη (Η "Απεργία των αγγέλων" του Μάκη Αποστολάτου), Θανάσης Κουδούνης (Ισπανία 1936-39: Σελίδες Εμφυλίου και Επανάστασης - ένα έργο του Μάκη Αποστολάτου), Γεράσιμος Ρηγάτος ("Νύχτες Οδύνης και Δημιουργίας" - Προτελεύτια ποιήματα του Μάκη Αποστολάτου)
- Μάκης Αποστολάτος: "Νύχτες οδύνης και δημιουργίας" (ανέκδοτα ποιήματα που έγραψε λίγο πριν τον θάνατό του)
- Για τις λοιπές δραστηριότητες του Μάκη Αποστολάτου
Γράφουν: Γιώργος Καραντώνης (Το χρονικό της Ομπρέλας), Λουκάς Θεοχαρόπουλος (Τα καλοκαίρια του λόγου και της τέχνης στα Σελλιανίτικα), Ανδρέας Κονδυλάτος (Μια ιστορία για την ΕΠΟΣ), Νίκος Δεληγιάννης (Ο εκδότης Μάκης Αποστολάτος), Γιάννης Κουβαράς (Αντίο λοιπόν, ας ανοίξουμε την ομπρέλα μας...), Άλκης Δάνος (Ο Μάκης όπως τον "έζησα" μαζί με την Ομπρέλα)
- Βιβλιογραφικές αναφορές από αφιερώματα στον Μάκη Αποστολάτο
Τσακίρειος Διαγωνισμός Ποίησης από την ΕΠΟΣ
Βιβλιο-παρουσίαση
Γράφουν: Κρις Λιβανίου, Χριστίνα Λιναρδάκη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)