Μίμης Γεωργόπουλος: Αργός χορός (στη μνήμη του Μάκη Αποστολάτου)

ΑΡΓΟΣ ΧΟΡΟΣ
(Στη μνήμη)

Φυλά καρτέρι τον χτυπά το βόλι του τον βρίσκει
Μαύρο κουστούμι διάλεξε ετούτη τη φορά
ξυπόλητος να περπατεί επάνω σε χαλίκι
η μοίρα του εχάρισε ανέλπιστο χορό

Σε κάποια άκρη στρώθηκε το φτωχικό του σιάδι
προσκέφαλο ολόασπρο το πρόσωπο χλωμό
αργός χορός η μουσική αρχίζει στο σκοτάδι
ο χρόνος αργομέτρησε το δόλιο το σφυγμό

Ξέρει το δράμα που περνά η φλόγα του τελειώνει
ακούει ύμνους γοερούς ασάλευτη μιλιά
κλείνει τα μάτια σκέφτεται το μέτωπο ιδρώνει
ανέκφραστη παρέμεινε εκείνη η ματιά

Κι ο τελευταίος ο χορός εδώ θα να τελειώσει
στο στήθος του εκρέμασε ολόχρυσο σταυρό
χωρίς μιλιά με νόημα το χέρι θα σηκώσει
χορεύοντας μονάχος του αργό μωρέ χορό

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ