Τσακίρειος Διαγωνισμός Ποίησης - Βραβείο

Κων/νος Σπηλιωτάκος
ΑΙΩΝΙΑ ΠΕΤΡΑΔΙΑ

Παλιό σεντούκι λαβωμένο απ’ τη σκουριά
που αργά το σμίλευε ο γητευτής ο χρόνος
ίδια καΐκι που είναι ακόμη στα σκαριά
κι όμως το πόθησε της θάλασσας ο δρόμος.

Μισοθαμμένο σε Αργείτικη σπηλιά
μισανοιγμένο στους αιώνες ταξιδεύει
λέξεις πετράδια σαν αμπάρι κουβαλά
και τις πληγές των ποιητών να τις γιατρεύει.

Λέξεις, σαν πέτρα με γωνιές, πελεκητή
λες αγκωνάρι για το θεμέλιο του κόσμου
λευκή δαντέλα που μυρίζει γιασεμί
κορμί γυναίκας, λεμονιού, ροδιού και δυόσμου.

Προικιά απ’ ασήμι καμωμένα και χρυσό
κι άλλα από έβενο, ορείχαλκο και ξύλο
δεν αγοράζουν τα πετράδια τούτα εδώ
που αχνοφέγγουν σαν του δειλινού τον ήλιο.